ผ้าอาบน้ำฝน ผ้าวัสสิกสาฏก เป็นผ้าที่พระสงฆ์มีไว้เพื่อใช้ผลัดกับผ้าสบงปกติ เพื่อปกปิดความเปลือยกายในเวลาสรงน้ำฝนของพระสงฆ์
ประเพณีการถวายผ้าอาบน้ำฝน ผ้าอาบน้ำฝน ผ้าวัสสิกสาฏก เป็นประเพณีที่มีมาตั้งแต่สมัยอดีตกาล ในครั้งสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระองค์ได้ตรัสให้พระภิกษุสงฆ์ทั้งหลายแสวงหาผ้าอาบน้ำฝน ตั้งแต่แรม 1 ค่ำ เดือน 7 ไปจนถึงเดือน 8 ขึ้น 15 ค่ำ และทรงอนุญาตนุ่งหุ่มได้ตั้งแต่ แรม 1 ค่ำเดือน 8 ไป และห้ามมิให้พระภิกษุสงฆ์แสวงหาผ้านุ่งห่มเลยไปจากทรงอนุญาตไว้ เมื่อทรงกำหนดไว้ดังนี้แล้วครั้งถึงเวลาบรรดาพุทธศาสนิกชน
จึงชวนกันบริจาคทรัพย์ของตน และจัดหาผ้าอาบน้ำฝน ผ้าวัสสิกสาฏก นำไปถวายพระภิกษุสงฆ์ที่วัด ทั้งนี้เพื่อมิให้พระภิกษุสงฆ์ต้องกังวลในเรื่องการแสวงหา จะได้ตั้งหน้าประพฤติสมณธรรมโดย มิต้องกังวลจึงเป็นอานิสงส์อย่างหนึ่งที่ควรจะประกอบ เพื่อจรรโลงศาสนาให้รุ่งเรืองถาวรสืบไป
สำหรับอานิสงส์ของการถวายผ้าอาบน้ำฝน ผ้าอาบน้ำฝน ผ้าวัสสิกสาฏก จะได้พบแต่ความสุขความเจริญ จะมั่งมีด้วยทรัพย์สินเงินทองและบริวารมากมาย เมื่อสิ้นบุญไปแล้วก็จะไปเกิดเป็นเทพบตรเทพธดาบนสรวงสวรรค์เสวยทิพยสมบัติสืบไป
ส่วนในการเลือกซื้อ ผ้าอาบน้ำฝน ผ้าวัสสิกสาฏก เพื่อนำมาถวายนั้น จะต้องพิจารณาดูจากเนื้อผ้าที่ได้มาตรฐาน คงทน เนื่องจาก ผ้าอาบน้ำฝน ผ้าวัสสิกสาฏก นั้นเป็นสิ่งจำเป็นที่พระภิษุสงฆ์ใช้บ่อยเป็นประจำทุกวัน
ดังนั้น นอกจากจะพิจารณาจากราคาแล้วนั้น ผ้าอาบน้ำฝน ผ้าวัสสิกสาฏก จึงต้องพิจารณาถึงวัสดุ เนื้อผ้าอย่างดีที่ได้มาตรฐานแต่อย่างไรก็ดีในการเลือกสิ่งของเพื่อนำมาถวายพระนั้นต้องไม่ละเลยพิจารณาถึงสิ่งของที่จะนำมาใช้ สิ่งของนั้นยังคงใช้ได้ ไม่หมดอายุหรือหมดสภาพ เช่นเดียวกันกับ ผ้าอาบน้ำฝน ผ้าวัสสิกสาฏก ควรพิจารณาถึงเนื้อผ้า ซึ่งผ้าอาบน้ำฝน ผ้าวัสสิกสาฏก ที่นำมาถวายต้องไม่บางเกินไปเพราะจะลำบากต่อการใช้งานและไม่คงทน